İstanbul Mega Kentte Bölgesel İşsizlik ve Kentsel Eşitsizlik

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

İstanbul, Türkiye’nin en büyük metropolü ve ekonomik lokomotifi olmasına rağmen, bölgesel işsizlik ve kentsel eşitsizlik sorunlarıyla yüzleşmektedir. Bu mega kentteki hızlı nüfus artışı, plansız kentleşme ve ekonomik yapıdaki dengesizlikler, özellikle gençler ve dezavantajlı gruplar için iş gücü piyasasında ciddi sorunlara yol açmaktadır.

İstanbul’da Bölgesel İşsizlik Gerçeği

İstanbul’da işsizlik oranları bölgeden bölgeye ciddi farklılıklar göstermektedir. Beşiktaş, Şişli, Kadıköy gibi merkez ilçelerde eğitimli nüfus ve hizmet sektörü yoğunluğu nedeniyle işsizlik oranları nispeten düşükken; Esenyurt, Sultangazi, Sultanbeyli ve Arnavutköy gibi çevre ilçelerde genç işsizliği ve kayıt dışı istihdam oranı çok daha yüksektir. Bu durum, ekonomik ve sosyal politikaların mekânsal olarak adil dağıtılmadığını ortaya koymaktadır.

Kentsel Eşitsizliklerin Derinleşen Yüzü

İstanbul’da kentsel eşitsizlik, sadece gelir farkı ile sınırlı değildir. Eğitim, sağlık hizmetlerine erişim, ulaşım altyapısı ve sosyal donatılar açısından da büyük uçurumlar bulunmaktadır. Örneğin, Sarıyer’in bazı mahalleleri ile Bağcılar arasında yaşam kalitesi ve kişi başına düşen gelir bakımından büyük farklar söz konusudur. Bu farklılıklar, istihdam olanaklarını da doğrudan etkilemektedir.

Genç İşsizliği ve Kadınların Dezavantajı

Mega kent İstanbul’da özellikle genç nüfus ve kadınlar iş gücü piyasasında ciddi zorluklarla karşı karşıyadır. Eğitim seviyesindeki artışa rağmen, gençler beceri uyumsuzluğu ve deneyim eksikliği nedeniyle iş bulmakta zorlanmaktadır. Kadınlar ise hem toplumsal cinsiyet rolleri hem de güvenlik, ulaşım ve kreş hizmetleri gibi altyapı eksiklikleri nedeniyle iş piyasasında geri planda kalmaktadır.

Çözüm Önerileri ve Politika Geliştirme

İstanbul’da bölgesel işsizliği ve kentsel eşitsizliği azaltmak için aşağıdaki politikalar önemlidir:

• Yerel odaklı istihdam programları geliştirilmeli, özellikle dezavantajlı semtlerde yaşayanlar için mesleki eğitimler artırılmalıdır.
• Kadınlara yönelik destekleyici politikalar (örneğin kreş desteği, güvenli ulaşım, esnek çalışma modelleri) hayata geçirilmelidir.
• Kentsel dönüşüm projeleri, sadece fiziksel değil, sosyal ve ekonomik eşitliği de gözeterek planlanmalıdır.
• Ulaşım ve dijital altyapının geliştirilmesi, marjinal bölgelerdeki bireylerin iş gücü piyasasına entegrasyonunu kolaylaştıracaktır.

Sonuç

İstanbul gibi büyük bir mega kentte işsizlik ve kentsel eşitsizlik, sadece bireysel değil toplumsal ve ekonomik bir sorundur. Bölgesel farkların giderilmesi, dengeli bir kalkınma için hayati öneme sahiptir. Sürdürülebilir, kapsayıcı ve adil politikalarla İstanbul’un tüm bölgelerinde eşit yaşam ve istihdam olanakları sağlanabilir.